Αναισθησία στην οδοντιατρική

Οι στατιστικές δείχνουν ότι περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας φοβάται να επισκεφθεί τον οδοντίατρο λόγω της παρουσίας ιδεών για ανεπαρκή θεραπεία, υψηλό κίνδυνο επιπλοκών κλπ. Η αναισθησία αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Η αναισθησία στην οδοντιατρική είναι ένα πολύπλοκο, ανεξάρτητα λειτουργικό τμήμα. Κατά τη διάρκεια της επιστημονικής έρευνας, εντοπίστηκαν πολλά σημεία και οδοί χορήγησης αναισθητικών, η σύνθεση των οποίων διαφέρει και είναι πάντοτε επιλεγμένη αυστηρά μεμονωμένα, λαμβανομένων υπόψη των σωματικών ασθενειών, των δεδομένων ιστορικού και του βαθμού αλλοιώσεων της στοματικής κοιλότητας.

Ενδείξεις

Ο κατάλογος των συνθηκών υπό τις οποίες απαιτείται αναισθησία:

• Πολύπλοκες μορφές τερηδόνας.
• Περιοδοντίτιδα.
• Εξόρυξη δοντιών (ενιαία ή ομαδική).
• Αφαίρεση οδοντικών συντριμμάτων.
• Αλλάξτε τη θέση ή τη ζώνη ανάπτυξης του δοντιού.
• Οποιεσδήποτε πυώδεις-φλεγμονώδεις διεργασίες του οστικού σκελετού ή των μαλακών ιστών των σιαγόνων και της στοματικής κοιλότητας.
• Σύσπαση της κροταφογναθικής άρθρωσης.
• Μικρές πλαστικές χειρουργικές επεμβάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν: διάτρηση, βοτανοπλαστική, κ.λπ.
• Νευρίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις και εκφυλιστικές βλάβες του περιφερικού νευρικού συστήματος.
• Ως παρηγορητική θεραπεία για σοβαρές βλάβες των ιστών της στοματικής κοιλότητας κατά τη διάρκεια ασθένειας ακτινοβολίας ή κακοηθών νεοπλασμάτων.

Σε πολλές περιπτώσεις, η θεραπεία με έναν οδοντίατρο απαιτεί αναισθησία.

Παυσίπονα

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά τοπικά αναισθητικά που χρησιμοποιούνται συνήθως στην οδοντιατρική. Κάθε μία από αυτές πρέπει να πληροί κριτήρια όπως:

• Χαμηλή ικανότητα να προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις (συμπεριλαμβανομένου του ερεθισμού των νευρικών κορμών και των ινών).
• Μικρή συστηματική τοξικότητα (οι επιδράσεις στο καρδιαγγειακό και στο κεντρικό νευρικό σύστημα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες).
• Η ταχεία ανάπτυξη αναλγητικού αποτελέσματος.

Δημοφιλέστερα:

1. "Dikain." Ισχύει μόνο για αναισθησία κατά την εφαρμογή. 10 φορές πιο τοξικό από το Novocain.
2. Novocain. Χρησιμοποιείται για τη διείσδυση ή την ανακούφιση του πόνου. Περίπου το 1-2% των ανθρώπων στον πλανήτη είναι αλλεργικοί στην ουσία αυτή.
3. "Λιδοκαΐνη". Δρουν ισχυρότερη, ταχύτερη και μεγαλύτερη σε σύγκριση με το Novocain. Έχει αντιαρρυθμική δράση. Συνιστάται για κάθε τύπο τοπικής αναισθησίας.
4. Το "mepivacaine" είναι ένα πρακτικά πλήρες ανάλογο της "Lidocaine" όσον αφορά τη δύναμη και την ταχύτητα εμφάνισης του αναλγητικού αποτελέσματος, ωστόσο έχει πιο σημαντική νευροτοξικότητα (με την παραμικρή υπερδοσολογία, κλονικούς σπασμούς).
5. Το "Artikain" ("Ubuteszin", "Ultracain") είναι ένα πρακτικά μη τοξικό αναισθητικό που δεν μεταβάλλει την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό ρυθμό γενικά. Αποβάλλεται γρήγορα από το σώμα. Διατίθεται με διάφορες εμπορικές ονομασίες: "Ubystezin Forte", "Ultrakain D-S", "Septanest", κλπ.
   

   "Lidocaine" - ένα από τα πιο κοινά φάρμακα για την ανακούφιση από τον πόνο

Χρησιμοποιούνται συνήθως φάρμακα με βάση την "Artikaina" ("Ultrakain", "Septanest", "Ubistezin"). Αυτά τα ιατρικά προϊόντα είναι πιο αποτελεσματικά.

Αυτό είναι σημαντικό! Για να μειωθεί η απορρόφηση τοξικών ουσιών, όλα τα σύγχρονα αναισθητικά αποτελούνται από ένα συστατικό αγγειοσυσπαστικής - επινεφρίνη ή αδρεναλίνη.

Ωστόσο, τα συστατικά του αγγειοσυσταλτικού έχουν υψηλή αλλεργιογόνο δράση και επομένως απαγορεύεται η χρήση τους σε ασθενείς με βρογχικό άσθμα, ατοπική δερματίτιδα και άλλες αλλεργικές ή αυτοάνοσες διαταραχές. Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Scandonest ή το Mepivacaine. Το δραστικό συστατικό έχει μέτριο αγγειοδιασταλτικό αποτέλεσμα, επομένως δεν απαιτείται η προσθήκη επιπλέον ουσιών που προκαλούν σπασμό των λείων μυών του αγγειακού τοιχώματος.

Είδη αναισθησίας στην οδοντιατρική

Τόσο στον θεραπευτικό όσο και στους χειρουργικούς κλάδους της οδοντιατρικής χρησιμοποιούνται διάφοροι τύποι αναισθησίας, που διαφέρουν στην τεχνική, τον κατάλογο των ενδείξεων και αντενδείξεων, καθώς και τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται.

Όλες οι μέθοδοι αναισθησίας χωρίζονται σε δύο μεγάλες ομάδες:

1. Γενική αναισθησία - καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος, επιτρέποντας να απαλλαγούμε από όλους τους τύπους ευαισθησίας και σύντομα να "απενεργοποιούμε" το μυαλό.
2. Η τοπική αναισθησία είναι μια τοπική επίδραση του φαρμάκου στις νευρικές ίνες που εμποδίζει τη διέγερση μιας ώθησης. Είναι προτεραιότητα λόγω του χαμηλού αριθμού επιπλοκών και παρενεργειών.

Τοπικό

Η τοπική χορήγηση αναισθητικών διαλυμάτων αποτελεί προτεραιότητα, καθώς επιτρέπει:

• Επίτευξη αναισθησίας σε σύντομο χρονικό διάστημα.
• Εκτελέστε γρήγορα χειρουργική επέμβαση ή θεραπεία δοντιών, ούλων, βλεννογόνων?
• Αποφύγετε συστηματικές επιπλοκές.

Με την τοπική αναισθησία, στην περιοχή ενίεται μια ειδική λύση με τη μορφή ενέσεων.

Εφαρμογή

Με αυτή τη μέθοδο, πραγματοποιείται η αναισθησία των επιφανειακών στρωμάτων της βλεννογόνου μεμβράνης και του υποβλεννογόνου (βάθος - περίπου 3 mm). Συνιστάται για την εκτέλεση απλών χειρουργικών ή θεραπευτικών επεμβάσεων (κλείσιμο του κενού, απομάκρυνση της πέτρας, προσωρινή αναισθησία κατά τη διάρκεια της φλεγμονώδους διαδικασίας). Η διάρκεια της δράσης, κατά κανόνα, δεν υπερβαίνει τα 10-20 λεπτά. Μεταχειρισμένα φάρμακα όπως:

• "Lidocaine";
• "Dikain";
• Αναισθησία.

Αυτό είναι σημαντικό! Για να αυξηθεί το τοπικό αποτέλεσμα, να μειωθεί ο ρυθμός απορρόφησης στη συστηματική κυκλοφορία και να αποφευχθεί η εμφάνιση ανεπιθύμητων τοξικών επιδράσεων, προστίθεται στο διάλυμα ένα αγγειοσυσταλτικό.

Η τεχνική είναι εξαιρετικά απλή:

1. Ένα αναισθητικό χρησιμοποιείται για να βρέξει το επίδεσμο, το γάζι ή το βαμβάκι. Θα πρέπει να πιέσετε το υπερβολικό φάρμακο για να αποφύγετε τη λύση σε ανεπιθύμητα μέρη.
2. Βάζοντας ένα ταμπόν στη βλάβη για 2-3 λεπτά.

Διείσδυση

Η παραλλαγή είναι η συνηθέστερη στην οδοντιατρική πράξη. Χρησιμοποιείται όταν εκτελείτε οδοντιατρικές επεμβάσεις. Υπάρχουν 2 βασικοί τρόποι:

1. Άμεση. Το διάλυμα της φαρμακευτικής ουσίας εγχέεται κάτω από την βλεννογόνο στην περιοχή της προσβεβλημένης περιοχής.
2. Έμμεση. Το φάρμακο εφαρμόζεται σε ένα απομακρυσμένο εγγύτερο τμήμα (περισσότερο από 2 cm από την πρωτογενή βλάβη) και προκαλεί μια μονάδα μετάδοσης του νευρικού παλμού.

Τα κύρια πλεονεκτήματα της τεχνικής:

• Εύκολη εκτέλεση και ταχεία εκπαίδευση του προσωπικού.
• Χαμηλή επίπτωση επιπλοκών μετά την παρέμβαση (λιγότερο από 0,02%).
• Μηδενική πιθανότητα θραύσης της βελόνας (καθώς βυθίζεται επιφανειακά και δεν έρχεται σε επαφή με τον οστικό ιστό και τις μυϊκές ίνες).
• Δεν υπάρχει πιθανότητα η λύση να εισέλθει στα μεγάλα αγγεία (στους περιφερικούς ιστούς, η διάμετρος του αυλού των αρτηριών και των φλεβών είναι ασήμαντη).

Η αναισθησία διείσδυσης στην οδοντιατρική χρησιμοποιείται για διάφορους τύπους επιχειρήσεων.

Η αναισθησία δεν είναι δύσκολη:

1. Η επιλογή της θέσης της βελόνας (ανάλογα με τον επηρεασμένο δόντι ή τη βλεννογόνο μεμβράνη).
2. Προώθηση της βελόνας σε βάθος 2 έως 5 mm.
3. Η εισαγωγή του συστατικού του φαρμάκου. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έως και 5 ml αναισθητικού.

Διακρίνονται επίσης ξεχωριστοί τύποι διεισδυτικής αναισθησίας. Για παράδειγμα, η υποπεριτοναϊκή μέθοδος αναισθησίας σας επιτρέπει να εναποθέτετε αναισθητικά στην περιοχή του περιόστεου, η οποία αυξάνει την αποτελεσματικότητα και τη διάρκεια της αναισθησίας αρκετές φορές.

Η υποπεριτοναϊκή αναισθησία ενδείκνυται για σοβαρές οδοντικές επεμβάσεις και για ασθενείς με χαμηλό όριο πόνου. Η στάση μπορεί να αναπαρασταθεί ως εξής:

1. Vcol βελόνα στην βλεννογόνο της κυψελιδικής διαδικασίας στην περιοχή της προβολής της μέσης του στέμματος του δοντιού, η οποία απαιτεί αναισθησία. Είναι απαραίτητο να υποχωρήσουμε από την πτυχή μετάβασης κατά 1-3 mm.
2. Δημιουργήστε μια μικρή αποθήκη αναισθησίας.
3. Διάτρηση του περιόστεου, τη θέση μιας λεπτής βελόνας υπό γωνία 40-45 μοίρες σε σχέση με τον μακρύ άξονα του δοντιού.
4. Προωθήστε τη βελόνα προς την κορυφή της ρίζας μέχρι να σταματήσει.
5. Η εισαγωγή του φαρμάκου.

Intraligamentary

Αυτός ο τύπος έχει κερδίσει μόνο την προσοχή των οδοντιάτρων τα τελευταία 10 χρόνια. Το αναισθητικό εγχέεται στους μαλακούς ιστούς των οδοντικών συνδέσμων υπό υψηλή πίεση, με αποτέλεσμα οι φαρμακευτικές ουσίες να εισέρχονται γρήγορα στους ιστούς των οστών της κυψελιδικής διαδικασίας, μέσω των οποίων το φάρμακο απλώνεται στην κορυφή του δοντιού.

Η ενδοκυτταρική αναισθησία μπορεί να θεωρηθεί ως επιλογή για ενδοφλέβια

Για τη διεξαγωγή της αναισθησίας πρέπει:

1. Αντιμετωπίστε αντισηπτικά διαλύματα των δοντιών και της περιοδοντικής τσέπης.
2. Κάνετε μια διάτρηση της βελόνας στην περιοχή του δοντιού, ενώ η βελόνα πρέπει να έρχεται σε επαφή με την πλευρική επιφάνεια του δοντιού και να σχηματίζει γωνία 30 μοιρών με τη ρίζα του.
3. Εισάγετε τη βελόνα στην αίσθηση της απόφραξης, περιστρέψτε την κατά 180 μοίρες, εγχέετε το φάρμακο (από 0,2 έως 1 ml) σε 30-40 δευτερόλεπτα.

Η ενδοησική αναισθησία σπάνια χρησιμοποιείται και ενδείκνυται όταν είναι αδύνατο να εκτελεστούν άλλοι τύποι αναισθησίας:

• Αναισθησία σε παιδιά παρουσία δυσανεξίας σε άλλα είδη.
• Θεραπεία των ασθενειών των σκληρών ιστών των δοντιών, περιλαμβανομένων των επιπλοκών.
• Η παρουσία ατομικής διατροφικής δυσανεξίας (με αυτόν τον τύπο αναισθησίας, απαιτούνται αρκετές φορές λιγότερο αναισθητικό διάλυμα).

Διευθυντής

Αγωγική αναισθησία στην οδοντιατρική - εισαγωγή αναισθητικού μακριά από τη βλάβη. Ως αποτέλεσμα, ένα μπλοκ μετάδοσης του νευρικού παλμού εμφανίζεται σε ένα ξεχωριστό τμήμα των νευρικών ινών. Έχει πολλά αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα:

• Αναισθησία μεγάλων περιοχών, η ένταξή τους πραγματοποιείται από έναν μόνο κορμό νεύρου, συνολικά 1 ένεση.
• Η χρήση μικρών όγκων αναισθητικού διαλύματος.
• Χαμηλή διείσδυση και, κατά συνέπεια, χαμηλός κίνδυνος επιπλοκών μετά την επέμβαση.
• Η ικανότητα χορήγησης του φαρμάκου μακριά από την πηγή μολυσματικής-φλεγμονώδους βλάβης, όπου η αποτελεσματικότητα είναι αρκετές φορές μικρότερη.
• Η δυνατότητα χρήσης υψηλών συγκεντρώσεων του φαρμάκου για την παράταση της δράσης.
• Η απουσία μηχανικής βλάβης στους ιστούς στον τόπο όπου θα πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση.
• Χρήση ασφάλειας σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας (60 ετών και άνω).
• Διευκόλυνση της εργασίας του οδοντιάτρου: με αυτό το είδος της αναισθησίας, οι φυτικές νευρικές ίνες μπλοκάρονται επίσης, με αποτέλεσμα το σάρωση να μειώνεται στο μηδέν.

Όταν χορηγείται φάρμακο με αγώγιμη αναισθησία σε απόσταση από το αντικείμενο της παρέμβασης

Mandibular

Η τεχνική των ακόλουθων:

1. Η θέση της σύριγγας στο επίπεδο του πρόδρομου άκρου της αντίθετης πλευράς και η εφαρμογή του vcol στην εξωτερική κλίση της πτυχής, η οποία βρίσκεται στο όριο μεταξύ n / 3 και c / 3 των τμημάτων της (κάθε τμήμα είναι το 1/3 της πτυχής).
2. Προώθηση της βελόνας έως ότου σταματήσει στον ιστό των οστών.
3. Περιστρέψτε τη βελόνα προς τα πρόδρομα και βυθίστε σε βάθος 1,5 έως 2 cm.
4. Η εισαγωγή του αναισθητικού διαλύματος.

Ως φάρμακο μπορεί να χρησιμοποιηθεί: "Τριμεκαΐνη", "Νοβοκαΐνη", "Λιδοκαΐνη", "Artikain".

Torusalus

Ένας τύπος αναισθησίας στο κάτω άκρο είναι torusal, όπου ο κύριος προσανατολισμός είναι στο μαξιλαράκι μαξιλαριού. Και οι δύο επιλογές επιτρέπουν την αναισθησία όλων των κλάδων του νεύρου του τριδύμου.

Η τοκεαλική αναισθησία είναι μια απλή και αποτελεσματική μέθοδος.

Ζώνη διατήρησης και των δύο τύπων αναισθησίας:

• Κυψελικό οστό, βλεννογόνο ή δόντια του μισού της κάτω γνάθου στην πλευρά της έγχυσης.
• 1/2 της γλώσσας και της υπογλώσσιας περιοχής από την πλευρά της εισαγωγής του διαλύματος φαρμάκου.
• Το δέρμα και η βλεννογόνος μεμβράνη στο μάγουλο στην πλευρά της ένεσης, το ήμισυ του κάτω χείλους.
• Περιοχή των πηγών: όλα - από την πλευρά της εισαγωγής, εν μέρει - από την αντίθετη περιοχή.

Tuberalnaya

Αυτή η επιλογή προβλέπει την εισαγωγή αναισθητικού μεταξύ των εξογκωμάτων της άνω γνάθου. Σε αυτή την περιοχή είναι οι λοβιαίες νευρικές ίνες που παρέχουν την εννεύρωση της κυψελιδικής κορυφογραμμής από 1 έως 3 γομφίους. Η οδοντική αναλγησία είναι η πιο επικίνδυνη και χαρακτηρίζεται από υψηλή συχνότητα εμφάνισης επιπλοκών (έως και 10%) που σχετίζονται με την ανατομική δομή της σιαγόνας (θέση μεγάλων διαμετρήματος και νευρικών ινών).

Αυτήν τη στιγμή η μέθοδος δεν χρησιμοποιείται.

Στέλεχος

Εμφανίζεται για εκτεταμένες λειτουργίες που απαιτούν μία εφάπαξ αναισθησία ολόκληρης της γνάθου. Η εισαγωγή του αναισθητικού οδηγεί στο μπλοκ ολόκληρου του ανώτερου νεύρου. Η παρέμβαση αυτή μπορεί να υλοποιηθεί σε 2 τομείς:

• Οβάλ τρύπα στο φλοιό των κάτω γνάθων.
• Στρογγυλή τρύπα στο πτερύγιο-παλατίνη.

Ο τεχνικός πρότεινε περισσότερα από 10. Για παράδειγμα, μπορείτε να φέρετε το μονοπάτι της αναισθησίας:

1. Η εισαγωγή της βελόνας στην περιοχή τομής της κάτω επιφάνειας του ζυγωματικού οστού με έναν κατακόρυφο άξονα, ο οποίος συγκρατείται στην πλευρική άκρη της τροχιάς.
2. Η βελόνα κατευθύνεται προς τα πάνω και προς τα μέσα μέχρι να αγγίξει το ανώτερο οστό της σιαγόνας.
3. Μετακινώντας τη βελόνα μέσα και έξω από 4-6 cm, ολισθαίνοντας κατά μήκος του οστού.
4. Η βελόνα εισέρχεται στο φρεάτιο του πτερυγίου (αίσθημα αποτυχίας).
5. Εισαγωγή από 1 έως 3 ml διαλύματος φαρμάκου. Εφαρμόστε: "Novocain", "Trimekain", "Lidocaine", "Artikain".

Γενική αναισθησία

Η γενική αναισθησία είναι μια αναστρέψιμη κατάθλιψη της συνείδησης, συνοδευόμενη από πλήρη αναλγησία, αμνησία και χαλάρωση όλων των μυών. Η οδός χορήγησης μπορεί να είναι:

• Εισπνοή.
• Μη εισπνοή

Μέσω της πρώτης μεθόδου εισάγονται αέρια και αέρια παρασκευάσματα. Ftorotan, Methoxyflurane, Xenon, Enflurane χρησιμοποιούνται σήμερα ευρέως.

Γενική αναισθησία στην οδοντιατρική χρησιμοποιείται σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Το οξυβουτυρικό νάτριο, η προποφόλη, η κεταμίνη, η καλύψολη και άλλα χρησιμοποιούνται ως ενδοφλέβια αναισθητικά.

Λιγότερο συχνά, πραγματοποιούνται στοματικές, ορθικές, ενδομυϊκές οδοί χορήγησης (ωστόσο, δεν είναι κοινές στην οδοντιατρική).

Οι ενδείξεις για γενική αναισθησία είναι μια σοβαρή γενική κατάσταση (μαζικές βλάβες στα γνάθια, πολλαπλά κατάγματα κλπ.) Ή ατομική δυσανεξία στα τοπικά αναισθητικά.

Αντενδείξεις

Κάθε φάρμακο έχει έναν κατάλογο ασθενειών στις οποίες απαγορεύεται αυστηρά η χρήση του. Ξεχωρίστε:

• Γενετικά καθορισμένη ατομική δυσανεξία των μεμονωμένων συστατικών του αναισθητικού διαλύματος.
• Παθολογία της μυο-αρθρικής συσκευής (μυασθένεια, υπόταση).
• Σοβαρή διάσπαση ζωτικών οργάνων, ιδιαίτερα των νεφρών και του ήπατος (αμυλοείδωση, κίρρωση κλπ.).
• Παθολογικές διεργασίες στην περιοχή της ένεσης, αυτή η ομάδα περιλαμβάνει διηθήματα, κοιλιακούς σχηματισμούς με συσσώρευση πύου, έλκη, διάβρωση και άλλα ελαττώματα.

Τα αναισθητικά, που έχουν στη σύνθεση τους ένα συστατικό αγγειοσυσταλτικού, επιπλέον αντενδείκνυνται σε:

• Εγκυμοσύνη (ανά πάσα στιγμή).
• Κατά την περίοδο του θηλασμού.
• Αρρυθμίες (φλεβοκομβική βραδυκαρδία, ταχυκαρδία παροξυσμικού τύπου, κολπική μαρμαρυγή);
• Γλαύκωμα γωνίας κλεισίματος.
• Καρδιακή ανεπάρκεια.
• Διαβήτης.
• Αποδοχή μεμονωμένων φαρμάκων (β-αναστολείς, TAG, αναστολείς ΜΑΟ).

Παρενέργειες και επιπλοκές

Μεταξύ των ανεπιθύμητων ενεργειών της εκπομπής:

1. Τοπικές αλλεργικές αντιδράσεις (κνησμός, κάψιμο, υπεραιμία, εμφάνιση κυστιδίων). Οι συνήθεις αλλεργιοπαθολογίες (αναφυλακτικό σοκ, κνίδωση) είναι εξαιρετικά σπάνιες.
2. Αντιδράσεις ερεθισμού στην εισαγωγή αναισθητικών (τα συμπτώματα είναι παρόμοια με τις αλλεργίες, αλλά πραγματοποιούνται εντός 1-2 ωρών).

Αλλεργική αντίδραση στην εισαγωγή αναισθητικού

Επιπλοκές:

1. Λανθασμένη εισαγωγή επιθετικών υγρών (υπεροξείδιο του υδρογόνου, φορμαλίνη) λόγω παραβίασης των συνθηκών αποθήκευσης. Οι συνέπειες είναι οι εξής: από αλλεργικές αντιδράσεις στη νέκρωση μαζικών περιοχών της γναθοπροσωπικής περιοχής.
2. Ενδοαγγειακή χορήγηση αναισθητικών. Προκαλεί σπασμό του αγγείου, αιχμηρό πόνο και ισχαιμία των ιστών που βρίσκονται σε απόσταση.
3. Τραύμα του αγγείου με βελόνα (σχηματίζεται αιμάτωμα ή αιμορραγία).
4. Νευρική βλάβη με βελόνα. Συνέπειες: πάρεση ή παράλυση.
5. Κάθε παραβίαση της ακεραιότητας των μυών του προσώπου.
6. Διάτρηση της ρινικής κοιλότητας και των παραρρινικών κόλπων.
7. Eyeball τραυματισμένο από τη βελόνα.
8. Εξάρθρωση της κροταφογναθικής άρθρωσης. Λόγω του μεγάλου ανοίγματος του στόματος κατά τη διάρκεια της αναισθησίας σε σχέση με την αδυναμία της αρθρικής, μυϊκής και τενοντικής συσκευής.
9. Η ανάπτυξη μολυσματικών και φλεγμονωδών παθολογιών στη θέση της έγχυσης της βελόνας.
10. Σμηγματογόνες συσπάσεις στις εστίες της πρωταρχικής φλεγμονής.

Αναισθησία για παιδιά

Για τα παιδιά ηλικίας κάτω των 3 ετών, ο μόνος τρόπος για την επίλυση οδοντικών προβλημάτων είναι η γενική αναισθησία. Η χρήση τοπικών αναισθητικών είναι ακατάλληλη λόγω της επιθετικής συμπεριφοράς του παιδιού προς τον γιατρό.

Η συμπεριφορά των νεαρών ασθενών μπορεί να είναι απρόβλεπτη, επομένως χρησιμοποιούν γενική αναισθησία.

Γενική αναισθησία ενδείκνυται επίσης για παιδιά με σοβαρά ελαττώματα και αναπτυξιακές ανωμαλίες, αυτισμό, επιληψία, χρωμοσωμικές ανωμαλίες (σύνδρομο Down, σύνδρομο Kleinfelter).

Αυτό είναι σημαντικό! Από 3 έως 14 χρόνια, είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί διεισδυτική αναισθησία, ωστόσο, πριν από τη διαδικασία, είναι απαραίτητο να επιβληθούν εφαρμογές με αναλγητικά που επιπλέον περιέχουν ευχάριστες αρωματικές ουσίες.

Από την ηλικία των 14 ετών, επιτρέπεται η χρήση οποιασδήποτε μεθόδου ανακούφισης του πόνου.

Η μητρότητα και ο θηλασμός

Κατά τη διάρκεια του τοκετού, απαγορεύεται η χρήση αναισθητικών διαλυμάτων που περιέχουν αγγειοσυσταλτικές ουσίες (αδρεναλίνη). Το συστηματικό αγγειοσυσπαστικό αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει σε παραβιάσεις από το πολύπλοκο σύστημα "μητέρα - πλακούντα - έμβρυο" και να προκαλέσει υποξία του εμβρύου, πρόωρη αποκόλληση ενός κανονικά εντοπισμένου πλακούντα και άλλων διαταραχών.

Κατά την εγκυμοσύνη, η αναισθησία χρησιμοποιείται μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Το μόνο ασφαλές φάρμακο μπορεί να θεωρηθεί "Μεπιβακαϊνη", το οποίο δεν διαστέλλει τα αγγεία της μικροαγγειοπάθειας, και επίσης έχει έναν χαμηλό κατάλογο ανεπιθύμητων ενεργειών.

Κόστος του

Η τιμή των διαφόρων τύπων ανακούφισης πόνου ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή και το προφίλ της κλινικής (ιδιωτικής ή δημόσιας).

Βίντεο: αναισθησία στην οδοντιατρική

Έτσι, στη σύγχρονη αγορά των οδοντιατρικών υπηρεσιών υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι και μέθοδοι τοπικής αναισθησίας ή γενικής αναισθησίας. Κάθε μέθοδος είναι εφοδιασμένη με ξεχωριστή λίστα με ενδείξεις και αντενδείξεις. Όταν επιλέγετε ένα αναισθητικό, είναι απαραίτητο να λάβετε υπόψη το αλλεργικό ιστορικό του ασθενούς για να αποφύγετε ανεπιθύμητες επιπλοκές.

Σχετικές αναρτήσεις:

Αφαίρεση των δοντιών υπό γενική αναισθησία: χαρακτηριστικά της διαδικασίας, τιμές, κριτικές

Οδοντιατρική περίθαλψη για παιδιά: τιμές αναισθησίας για οδοντιατρική περίθαλψη σε παιδιά

Εξαγωγή δοντιών υπό γενική αναισθησία: θεραπεία και τιμή